ΕΜΒΟΛΙΑ και ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΙ

«Τον άμεσο εμβολιασμό όλων των κοριτσιών 12-13 χρόνων για την αντιμετώπιση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας ανακοίνωσε χθες ο υπουργός Υγείας Δ. Αβραμόπουλος. Στην απόφασή του αυτή οδηγήθηκε ύστερα από εισήγηση ειδικής επιστημονικής επιτροπής που είχε συσταθεί με επικεφαλής τον καθηγητή Γυναικολογίας Μ. Διακομανώλη. Η διάθεση των εμβολίων για τις ηλικίες αυτές θα είναι δωρεάν». Ελευθεροτυπία, 07/02/2007
Από τις αρχές του 2007[1] διάσπαρτα δημοσιεύματα σε εφημερίδες και περιοδικά έκαναν λόγο για ένα νέο εμβόλιο πρόληψης του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας με την ονομασία Gardasil, που ανακαλύφθηκε από τον αυστραλό καθηγητή Ίαν Φρέϊζερ. (Λέγεται ότι δρα ως προστασία από δύο κλώνους του ανθρώπινου ιού θηλώματος Η.P.V. (Human Papilloma Virus), που θεωρείται ως αιτία για 70% περίπου των καρκίνων του τραχήλου. Όμως, ο H.P.V. είναι αρκετά κοινός και μπορεί να βρεθεί σε περίπου 80% των ατόμων και των δύο φύλων. Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν έχει βρεθεί μια ακριβής και απόλυτη σχέση του hpv με τον καρκίνο.) Τα θεαματικά αποτελέσματα για το εμβόλιο, που εμφάνιζαν τα συγκεκριμένα ρεπορτάζ… εγείρουν αυθορμήτως το ενδιαφέρον του υπ. Υγείας, που προχώρησε στη παραπάνω δήλωση. Λίγες μέρες μετά την απόφαση που ελήφθη από την κυβέρνηση για δωρεάν καθολική χορήγηση του εμβολίου, εμφανίστηκαν και τα πρώτα τηλεοπτικά ρεπορτάζ, που έκαναν λόγο για τις παρενέργειες που προκαλεί το συγκεκριμένο εμβόλιο, σύμφωνα με μελέτες. Εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος τα υπερκέρδη της φαρμακοβιομηχανίας που θα εισάγει και θα διακινεί στην ελληνική αγορά το συγκεκριμένο εμβόλιο, που έχει αρχικά κοστολογηθεί με 550 ευρώ το καθένα και αποτελεί μια από τις ψηλότερες τιμές που συναντάται πανευρωπαϊκά.

Καθηγητές του ΑΠΘ σε συνέντευξη τύπου εξήγησαν ότι στα πέντε χρόνια κυκλοφορίας του εμβολίου για τον καρκίνο του τραχήλου, δεν διαπιστώθηκε καμιά αύξηση της συχνότητας των παρενεργειών και γι’ αυτό πρέπει να γίνει ευρεία χρήση του. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Σύμφωνα με την Alliance for Human Research Production το εμβόλιο στις κλινικές δοκιμές, δεν αποδείχθηκε ούτε ασφαλές, ούτε αποτελεσματικό. Από τη στιγμή που αρμόδιος φορέας κλινικών δοκιμών των ΗΠΑ επέτρεψε στην παραγωγό εταιρεία τη χρήση placebo αμφίβολης ουδετερότητας, τότε τα αποτελέσματα χάνουν την αξιοπιστία τους. Παρ’ όλα αυτά, όμως, οι παρενέργειες, που εκδηλώθηκαν ήταν σοβαρές αλλά, λόγω της αναποτελεσματικότητας του placebo, δεν θεωρούνται στατιστικά σημαντικές. Από τη στιγμή που το placebo δεν λειτουργεί ως ψευδο-φάρμακο, αλλά η σύσταση του έχει άμεση σχέση με το προς εξέταση προϊόν, τότε όλα τα δεδομένα είναι έωλα. Άλλωστε η βιομηχανία ερευνών-μελετών-δημοσιεύσεων με όλον αυτόν τον ελιτίστικο επιστημονισμό, που τη διακρίνει, ουσιαστικά λειτουργεί ως διεκπεραιωτής κυρίαρχων, οικονομικών υποθέσεων και συμφερόντων. Η εταιρεία που παράγει το Gardasil, είναι η Merck, φάρμακο της οποίας είναι το Vioxx, το οποίο παρ’ ότι εγκεκριμένο, αποδείχθηκε ότι ευθύνεται για το θάνατο 28000 περίπου ανθρώπων λόγω καρδιακών επεισοδίων. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσει την μεγάλη οικονομική ζημιά που υπέστη από το Vioxx η Merck, είναι η καθολικότητα της διάθεσης του εμβολίου διεθνώς. Ήδη 51 χώρες το έχουν εγκρίνει και πολλές κυβερνήσεις ετοιμάζονται ή έχουν ήδη επιβάλλει τον μαζικό εμβολιασμό από την ηλικία των 9 ετών.

Γενικά, στη κυρίαρχη δυτική ιατρική ο τρόπος θεώρησης της ασθένειας είναι εκείνος της εξωτερικής προσβολής (μικρόβιο, ιό) και ο τρόπος αντιμετώπισης εστιάζεται στον μολυσματικό παράγοντα (μονομορφισμός-Παστέρ). Αντίθετα ο Μποσάμ υποστήριζε ότι το όλο πλέγμα και περιβάλλον του οργανισμού (terrain) με τη συμβίωση ποικίλων ιών, μικροβίων και άλλων βιολογικών παραγόντων είναι καθοριστική στο ποιες αρρώστιες θα προσβάλλουν τον οργανισμό και ποιες όχι. Αυτό εξηγεί και γιατί δεν προσβάλλονται όλοι από μια επιδημία. Έτσι η κριτική που έχει γίνει για τα εμβόλια δεν είναι κάτι το καινούργιο, αντίθετα ξεκινάει από 1875. Τότε ο δρ. Γιούργκενς δήλωνε: «Επαναλαμβάνω ότι οποιαδήποτε αποκαλούμενη προστασία, ως αποτέλεσμα του εμβολιασμού, ήταν για την εξάπλωση της νόσου χωρίς ιδιαίτερη σημασία, διότι εμβολιασμένα και μη παιδιά, επλήγησαν το ίδιο». Το 1943, ο δρ. Σμιτζ αναφέρει εξάρσεις ευλογιάς στους Γερμανούς στρατιώτες: «Το πλέον προφανές γεγονός, που μπορέσαμε να παρατηρήσουμε σε μέλη των στρατιωτικών δυνάμεων είναι, χωρίς αμφιβολία, οι περιπτώσεις ευλογιάς που έχουν προκύψει, παρά τον συχνά πρόσφατο εμβολιασμό».

Το 1970, στην πόλη Μέσεντε της Γερμανίας 300.000 κατοίκων, είχε προκληθεί φημολογία για επικείμενη έξαρση ευλογιάς και πρόσκληση για μαζικούς εμβολιασμούς. Μόνο το 10% των κατοίκων τελικά εμβολιάστηκε, αλλά όσοι ασθένησαν είχαν εμβολιαστεί. Ακόμα και γιατροί, όπως ο Νάζεμαν της δερματολογικής κλινικής του Αμβούργου, που αρχικά τάσσονταν υπέρ των εμβολίων, διαπίστωσαν με την πάροδο των χρόνων την αναποτελεσματικότητά τους. Άλλωστε και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας διαπιστώνει ότι οι ασθένειες και τα ποσοστά θνησιμότητας στον Τρίτο κόσμο δεν έχουν άμεση σχέση με τον εμβολιασμό ή την υγειονομική περίθαλψη, αλλά με το επίπεδο υγιεινής και διατροφής. Παρ’ όλα αυτά γίνονται μαζικοί εμβολιασμοί τόσο ώστε να θησαυρίζουν οι εταιρείες όσο και να μελετούν μεγάλες ομάδες πληθυσμού (σύγχρονα πειραματόζωα).

H καταλανική ομάδα «Grup medic de reflexiό sobre les vacunes» μετά από πολύχρονη έρευνα, μαζί και με άλλες ευρωπαϊκές ομάδες κατέληξαν σε ορισμένα συμπεράσματα, όπως: «ότι το πενταπλό εμβόλιο Διφθερίτιδας – Τετάνου – Πολιομυελίτιδας – Κοκίτης- Αιμόφιλου, και το εξαπλό εμβόλιο (συμπεριλαμβάνει και Ηπατίτιδα Β) κατηγορούνται συχνότερα για νευρολογικές ασθένειες.

Το εμβόλιο της Ηπατίτιδας Β κατηγορείται συχνότερα για προβλήματα στο αυτόνομο ανοσοποιητικό σύστημα, σε παθήσεις των αρθρώσεων και διάφορες φτωχά καθορισμένες ασθένειες, που μπορούν να καλυφθούν από το γενικό τίτλο «χρόνια κόπωση». Το τριπλό εμβόλιο MMR (ιλαρά, επιδημική παρωτίτιδα, ερυθρά) προκαλεί πιο συχνά διαβήτη, προβλήματα στα νεφρά ή σε λαιμό, μύτη, αυτιά και αρθρίτιδα. Το εμβόλιο για τη γρίπη είναι υπεύθυνο για ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος και διάφορες ασθένειες γρίπης.

Όλα τα άλλα εμβόλια, ανεξάρτητα από το αν είναι μόνα ή σε συνδυασμό με άλλα, μπορούν να προκαλέσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα προαναφερόμενα προβλήματα, και η έντασή τους εξαρτάται από το άτομο».

Γενικότερα τα εμβόλια που απευθύνονται στα παιδιά χαρακτηρίζονται από την επιβολή του κράτους, αφού ο εμβολιασμός είναι υποχρεωτικός μέσω του σχολείου και αποτελούν μέρος μιας γενικότερης κυρίαρχης πολιτικής και σχεδιασμού. Η ασφυκτική πίεση που ασκείται από τη συντριπτική πλειοψηφία των γιατρών και η a priori διαφημιζόμενη ορθότητά τους στερούν τις συνθήκες βασικής πληροφόρησης για τις παρενέργειες που προκαλούν μακροπρόθεσμα και συνεπώς εκμηδενίζουν τις δυνατότητες ελεύθερης επιλογής. Παράλληλα, ο ρόλος των ΜΜΕ είναι απόλυτα εναρμονισμένος στις κυρίαρχες επιταγές, αφού συχνά-πυκνά μέσω των ιατρικών ένθετων που διακινούν, προμοτάρουν ο,τιδήποτε οι φαρμακοβιομηχανίες επιθυμούν. Από τη στιγμή που υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία, για τα αρνητικά ή την αναποτελεσματικότητα –έστω– των εμβολιασμών και η οποία είναι ουσιαστικά παντελώς άγνωστη στο ευρύ κοινό, τότε δεν δίνεται η δυνατότητα σε κάποιον να κρίνει και να επιλέξει αυτόβουλα και ελεύθερα. Ουσιαστικά εκχωρείται αυτή η απόφαση στις υγειονομικές κρατικές υπηρεσίες, οι οποίες ουσιαστικά διατάζουν ποιοι και πότε θα εμβολιασθούν, είτε πρόκειται για παιδιά είτε για ηλικιωμένους.

Και ενώ μέχρι σήμερα γνωρίζαμε για εμβόλια, που σχετίζονται με ασθένειες και επιδημίες τώρα έρχονται στην επιφάνεια νέου τύπου εμβόλια που δεν σχετίζονται με ασθένειες (με την έννοια της νόσου, ίασης κλπ,) αλλά με το αποτέλεσμα του αποκαλούμενου «τρόπου ζωής». Έτσι προσπαθούν να κατασκευάσουν εμβόλια κατά του καπνίσματος, κατά των τροφικών αλλεργιών, κατά της παχυσαρκίας. Δηλαδή, αφού πρώτα δημιουργούν το πρόβλημα έρχονται μετά και προσφέρουν το αντίδοτο του προβλήματος, αδιαφορώντας ασφαλώς για τα αίτια. Για παράδειγμα, από τη στιγμή που βιομηχανοποιήθηκε η τροφή αυξήθηκαν σημαντικά τα ποσοστά τόσο των παχύσαρκων όσο και των αλλεργικών. Αλλά στο «σύγχρονο πολιτισμό» σημασία δεν έχει ποιο είναι το αποτέλεσμα μιας πράξης, αλλά ποιος κερδίζει από αυτήν. Και δεν χρειάζεται να είναι κάποιος γιατρός, για να αντιληφθεί ότι ο άνθρωπος έχει γίνει ένας συχνός καταναλωτής φαρμάκων, τα περισσότερα απ’ τα οποία του είναι εντελώς άχρηστα, ότι όπου δεν πείθεται, τα μέσα χειραγώγησης υπό τη καθοδήγηση του κράτους πιέζουν για μαζικούς εμβολιασμούς (εμβόλιο γρίπης-ηλικιωμένοι), ότι εν τέλει είμαστε όλοι «υπό τας διαταγάς» των επιστημόνων και του επιστημονισμού τους. Άλλωστε σαν αυτόβουλα όντα έχουμε δικαίωμα να γνωρίζουμε και την αντι-κυρίαρχη άποψη και κατόπιν να αποφασίζουμε για το πώς θα διαχειριστούμε το σώμα μας.

Αναρχικός Πυρήνας Χαλκίδας
Από την ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 60, Απρίλιος 2007

[1] Το εμβόλιο Gardasil εξακολουθεί να χρησιμοποιείται.